Тұсау кесу – сəби қаз тұрғаннан кейін тез, жығылмай, сүрінбей
жүріп кетсін, болашағы жарқын болсын деген тілекпен жасалатын
дəстүр. Арнайы дайындалған ала жіппен баланың аяғын тұсап
байлайды. Ала жіппен тұсаудың негізінде «Болашақта бала
ешкімнің ала жібін аттамасын!» деген тілек бар. Жіпті қадірлі,
ісі алға басып тұрған, əрі жылдам, сүрінбей жүретін адам кеседі.
Бұл – бала осы адамға тартсын деген тілектен туған рəсім. Тұсау
кесуші өткір қайшымен ала жіпті кесіп жатып:
– Қаз-қаз, балам, қаз, балам,
Қадам бассаң, мəз болам.
Күрмеуіңді шешейін,
Тұсауыңды кесейін, – деп жырлайды. Тұсау кескен əйелге баланың əке-шешесі арнайы
сыйлық береді. Тұсауы кесілген баланы екі адам екі қолынан ұстап тез жүгіртеді.
Баланың алғашқы қадамына арналған той қызу əңгімемен, əн-күймен жалғасады.